Yeniden kalibre Demokrasi Küresel Ekonomi Dengesi için 2010 güz NPQ
Amerika-borçlu arasında "sistem çatışması" tüketici ve Çin-koruyucu ve üretim ihracatçı-, düzeltilmiş değilse, barış ve refah kadar küreselleşme yoluyla elde edilmiştir tehdit küresel ekonomide bir dengesizlik üretti . Bu düzeltme bir gecede oluşmaz ve yalnız ekonomik olamaz, ama her ikisi de Batı ve Doğu demokrasinin yeniden kalibrasyonu üzerinde sonuçta bağlıdır.
Çin'in durumda, daha fazla demokratikleşme ücretsiz işçi sendikaları ve hızla artan kentsel orta sınıf için genişletilmiş haklar içerir. Daha az sansür ve siyasi hesap daha sağlam formları iç tüketimin doğru ihracata dayalı büyümeden kendi juggernaut ve uyarlanmasını yardım istiyorum. Böyle bir değişim politik bir öncelik olarak fabrika ile rekabet etmek için ev sağlayacak.
Çin Asya'nın gelişim öncülerinden-Japonya, Güney Kore ya da politikalarından öğrenebilirsek Tayvan-ücret ve verimlilik artışları yakalamak için gül gibi güvenilir bir güvenlik ağı için eğitime yatırım, yüksek ve geniş düzeyleri ile uygulamaya koyulmuştur gelir daha fazla yayılır hale geldiği katma değer merdiven yukarı taşımak için yeni nesil etkinleştirin. Çin Bütün bu komşular Hükümeti sorumlu, özgür ifade ve sosyal güvenliğin bir anlamda yapılan hukukun üstünlüğü güvenilir kurarak bir orta gelirli geçiş başardı. Gelişmekte olan bir pazarda, toplumun nasıl çalışacağını hakkında emin beklentilerin çok fazla tüketim uyarır.
ABD siyasi reform mutlaka kısa vadeli politik ufukları ve tüketici demokrasi kültürel alışkanlıklardan uzak bir değişim gerektirir içinde. Biz yönetim olarak uzun vadeli perspektif entegre etmek ve hemen siyasi baskılardan onu tutmak yollarını bulabilirsiniz sürece, üretken istihdam, doldurulan tasarruf ve yükselen üzerinde inşa edilmiş, orta sınıf canlandırdı, geri mali basiret bize yol politikalar benimsemek zor olacak borç yerine gelir. Yok böyle bir değişim, küreselleşme-Çin 'de popülist öfke ile amaçladık karşı bir tepki olarak belli var.
Düzeltici politikaları, diğer bir deyişle, Amerikan ve Çin eşitsizlikleri, düşen statüsünde boşluğu dolduruyor bir Amerikan orta sınıf tarafından overconsumption devasa rezervlerinin kadar kazık birbirlerini-düşük ücret ihracata dayalı ekonominin off oynamıştır şekilde geri almak için aramak gerekir fiyatla borçlanma Çin floş likidite ve uzlaşmacı Federal Rezerv tarafından düşük itti aracılığıyla.
Eski IMF baş ekonomisti Raghuram Rajan, ABD Hazine borç büyük Çin alım abetted ABD Federal Rezerv, kredi hafifletti ile oldu konut balonunun arkasındaki itici dinamik siyasi baskılara son 30 yıl içinde Amerika'nın büyüyen eşitsizlik farkı telafi etmek için ileri sürmüştür .
1975 yılından bu yana, Rajan ABD nüfusunun (ilk 10 yüzde) 90. persentil ücretlerinin yüzde 65 10 persentil daha fazla büyüdü, dikkat çekiyor. 1975 yılında, üst yüzde 10, 3 kat altında yüzde 90 kazandı. 2005 yılında 5 kat yükseldi.
Bir ekonomide GSYH yüzde 70'i için tüketim hesapları, Amerikalı arasındaki uçurumu ve Dream nerede Amerikan Reality borç köprü oldu. kısa, kolay kredi değil, tasarruf olarak, "Jonses yetişmek." için indirgenen Amerikan orta sınıf etkin 2007 yılına gelindiğinde, ABD'de tüketici borç GSYİH'nın yüzde 100 egale etti. Rajan makul başarıyla sadece sürdürülemez bir kabarcık bize geri götürecek, deflasyon engeller olsa bile, daha kolay kredi politikaları ile evlerin ve arabaların yenilenen alımları teşvik yoluyla bu reigniting büyüme endişelendiriyor.
ABD'de, uygun vergi ve eğitim politikaları (teknolojik değişim çağında, eğitim gelir farklılıklarının temel değişkendir, çünkü) yanı sıra teşvik altyapı yatırım ve yerli üretim hızla artan eşitsizlik Rajan belgeleri azaltmak olacağını politikaları. gelişmiş bir tüketici ekonomide adil ücret yayılır orta sınıf bir kez daha yerine kazanç ve tasarruf gelişmek için kredi yoluyla azalan durumunu korumaya çalışmaktadırlar sağlayacak.
Değiştirmek kolay olmayacaktır. Çin lehine ihracat üretim sanayi ve yıllardır çalışmış bir strateji ile birlikte gider Sürekli hızlı iş büyümenin ilgili siyasi istikrar içinde kazanılmış çıkarları. Kazanılmış haklar ve ABD'deki kültürel atalet aynı dönemde büyüme sürdü yüksek tüketim dönüş iyilik.
Çin, en azından, Komünist Parti yeterince daha açık bir toplum talep ediyor büyüyen orta sınıfın geri besleme sinyalleri önemsemek emin ise üstten ders değiştirmek için bir otoriter mandarinate olarak siyasi kapasitesine sahiptir. değiştirmek Portending, Başbakan Wen Jibao son zamanlarda "ifade özgürlüğü, herhangi bir ülke için vazgeçilmez" olduğunu ve "siyasi reform korumak olmadan" halkın istek ve ihtiyaçlarını demokrasi ve özgürlük için, dayanılmaz vardır "dedi ekonomik reform meyve kayıp olurdu. "
Onun yollarını onarmak için kaldıraç kapalı yaşam için kullanılan bir açık toplum ikna etmek aynı derecede ürkütücü sorun gibi görünüyor. Ama gerçekte Çin'de temel reform anne ise, az çok Amerika Birleşik Devletleri'nde hiçbir olabilir.
To Balance the Global Economy, Recalibrate Democracy
The “clash of systems” between America—the borrower and consumer—and China—the saver and manufacturing exporter—has generated an imbalance in the global economy that, if not corrected, threatens the peace and prosperity that has so far been achieved through globalization. That correction cannot occur overnight and it cannot be economic alone, but depends ultimately on the recalibration of democracy in both West and East.
In China’s case, further democratization would include free labor unions and expanded rights for the rapidly growing urban middle class. Less censorship and more robust forms of political accountability would aid the reorientation of its juggernaut from export-led growth toward domestic consumption. Such a shift would enable the household to compete with the factory as a political priority.
China might learn from the policies of Asia’s development pioneers—Japan, South Korea or Taiwan—where income became more evenly spread as wages rose to capture productivity increases and a credible safety net was put in place with high and broad levels of investment in education to enable the next generation to move up the value-added ladder. All these neighbors of China managed a middle income transition by establishing the reliable rule of law that made government accountable, freer expression and some sense of social security. In a developing market, confident expectations about how society will work widely stimulates greater consumption.
In the US political reform necessarily involves a shift away from the short-term political horizons and cultural habits of consumer democracy. Unless we can find ways to integrate the long-term perspective in governance and insulate it from immediate political pressures, it will be difficult to adopt policies that lead us back to fiscal prudence, revived productive employment, replenished savings and a middle class built on rising income instead of debt. Absent such a shift, there is certain to be a backlash against globalization—aimed with populist anger at China.
Corrective policies, in other words, must seek to undo the way American and Chinese inequalities have played off of each other—a low wage export-led economy piling up huge reserves from overconsumption by an American middle class that fills the gap in its falling status through borrowing at rates pushed low by flush liquidity from China and an accommodating Federal Reserve.
Former IMF chief economist Raghuram Rajan has argued that political pressures to compensate for America’s growing inequality gap over the past 30 years through eased credit by the US Federal Reserve, abetted by huge Chinese purchases of US Treasury debt, was a driving dynamic behind the housing bubble.
Since 1975, Rajan points out, the wages of the 90th percentile of the US population (the top 10 percent) grew 65 percent more than the 10th percentile. In 1975, the top 10 percent earned about 3 times the bottom 90 percent. By 2005 it had risen to 5 times.
In an economy where consumption accounts for 70 percent of GDP, the gap between the American Dream and the American Reality was bridged by debt. In short, easy credit, not savings, enabled the demoted American middle class to “keep up with the Jonses.” By 2007, consumer debt in the US equaled 100 percent of GDP. Rajan sensibly worries that reigniting growth through encouraging renewed purchases of houses and cars through further easy credit policies, even if it successfully avoids deflation, will only lead us back to an unsustainable bubble.
In the US, the proper tax and education policies (because, in an era of technological change, education is the key variable of income differentials) as well as policies that foster infrastructure investment and domestic production would diminish the rapidly rising inequality Rajan documents. Fairer wage spreads in a developed consumer economy would enable the middle class to once again thrive on earnings and savings instead of seek to maintain their diminishing status through credit.
Change won’t be easy. Vested interests in China favor export production industries and the associated political stability of continued rapid job growth that goes along with a strategy that has worked for decades. Vested interests and cultural inertia in the US favor a return to the high consumption which has driven growth during that same period.
China, at least, has the political capacity as an authoritarian mandarinate to change course from the top if the Communist Party is confident enough to heed the feedback signals of a burgeoning middle class that is demanding a more open society. Portending change, Premier Wen Jibao has recently said “the people’s wishes and needs for democracy and freedom are irresistible,” that “freedom of speech is indispensable for any country,” and that “without the safeguard of political reform, the fruits of economic reform would be lost.”
It seems an equally daunting challenge to convince an open society used to living off of leverage to mend its ways. But if reality is the mother of fundamental reform in China, it can be no less so in the United States.
