azsonra birazdan şimdi biz Türkiye'yiz

"duvarları yıkarız" "O duvar O duvarınız Vııızz gelir Bize Vııızzzz." Nâzım Hîkmet Ran (NHR) "duyan da okur; duymak için kör olmak mı lâzım?" "kör olmada gör beni" "Robin hood bugün yaşasaydı medyadaki tekelleşmeyi bir numaralı düşman olarak görürdü" 15 05 2010 cannes film festivali Russel Crowe "aslında robin hood yok cesur yürek var Robin Hood does not actually have a brave heart" Mel Gibson 07 01 2011 cuma azsonra.blogspot.com

War Nominated for 3 Oscars 7 wins italy etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

24 Haziran 2011 Cuma

The Battle of Algiers Cezayir Savaşı 1966 63,6 Mb 22,13 Gb Drama, War Nominated for 3 Oscars 7 wins italy, Algeria

The Battle of Algiers Cezayir Savaşı 1966
63,6 Mb 02:01:25 22,13 Gb
Drama, War Nominated for 3 Oscars 7 wins italy, Algeria

One of the most influential political films in history, The Battle of Algiers, by Gillo Pontecorvo, vividly re-creates a key year in the tumultuous Algerian struggle for independence from the occupying French in the 1950s. As violence escalates on both sides, children shoot soldiers at point-blank range, women plant bombs in cafés, and French soldiers resort to torture to break the will of the insurgents. Shot on the streets of Algiers in documentary style, the film is a case study in modern warfare, with its terrorist attacks and the brutal techniques used to combat them. Pontecorvo’s tour de force has astonishing relevance today.
This highly political film about the Algerian struggle for independence from France took 'Best Film' honors at the 1966 Venice Film Festival. The bulk of the film is shot in flashback, presented as the memories of Ali (Brahim Haggiag), a leading member of the Algerian Front de Liberation Nationale (FLN), when finally captured by the French in 1957. Three years earlier, Ali was a petty thief who joined the secretive organization in order to help rid the Casbah of vice associated with the colonial government. The film traces the rebels' struggle and the increasingly extreme measures taken by the French government to quell what soon becomes a nationwide revolt. After the flashback, Ali and the last of the FLN leaders are killed, and the film takes on a more general focus, leading to the declaration of Algerian independence in 1962. Director Gillo Pontecorvo's careful re-creation of a complicated guerrilla struggle presents a rather partisan view of some complex social and political issues, which got the film banned in France for many years. That should not come as a surprise, for La Battaglia di Algeri was subsidized by the Algerian government and -- with the exception of Jean Martin and Tommaso Neri as French officers -- the cast was entirely Algerian as well.
Robert Firsching, Rovi

IMDB - Top 250 #192
Criterion
DVDbeaver

An historian writing about the Algerian war against the French colonial authorities entitled his book 'A Savage War of Peace'. 'The Battle of Algiers' provides many answers to that enigmatic title. It does not attempt to show us the entire war but centers on the city of Algiers. Even though you are told at the beginning that no documentary footage is used it is at times hard to believe as many of the images you see have a stark and often unsettling reality to them. Considering that this was a co production between Algeria and Italy the film is remarkable in that it does not turn itself a political tirade by taking sides. Instead the camera is a sort of neutral observer allowing us to witness events that spiraled from individual demonstrations to a full scale war of savage intensity. French officers who fought the Nazis a few years before degenerated into the mode of their former enemy while Algerians had no problems exploding bombs that would kill their own people. The camera shows no heros or villains but humanity in its darkest forms. This is a powerful film with superb direction and cinematography. It truly is one of a kind and once seen will never be forgotten.
IMDB Reviewer,
73 of 73 people found this review helpful.

The principal characteristic of Gillo Pontecorvo's La Battaglia di Algeri (The Battle of Algiers) is its ferocious authenticity. It is a monument of neo-realism in the best tradition of Vittorio De Sica (Shoeshine, Bicycle Thieves) and Roberto Rossellini (Rome, Open City). La Battaglia di Algeri is made with such astonishing, feral realism that it effectively blurs the line between documentary and fiction filmmaking. Using professional and non-professional actors, and, unbelievably, no newsreel footage, Pontecorvo draws out the passion and story of the Algerian people trying to free themselves from French rule in the mid-Fifties. There are any number of striking, memorable sequences, and the film became influential for the revolutionary mentality which hit the United States around the same time (it was apparently a favorite film of The Black Panthers). A stylistic connection can also be made between one of the most important American films of the 1960s, Bonnie and Clyde, and this movie, which preceded it by a year.
Brendon Hanley, Rovi

Nearly four decades ago, Italian filmmaker Gillo Pontecorvo's The Battle of Algiers was considered one of the most provocative, politically incendiary movies of its time.The Black Panther Party used it as a training film, the French government banned it, and lovers of cinema revered it as a masterpiece. Last year, in 2003, the Pentagon hosted a special screening of the film, in hopes it would shed valuable light on how to deal with rebel forces in Iraq. Now The Battle of Algiers is back in a beautifully packaged addition to the Criterion Collection, where it can be studied, appreciated and, no doubt, argued about.

Chronicling the 1954-1962 revolution that would eventually lead to the end of French colonial rule in Algeria, The Battle of Algiers is a bleak, uncompromising portrait of terrorist warfare and a war on terror.The film starts with French soldiers interrogating a captured Algerian prisoner. The man's will has been broken, and his weary, tear-streaked face alludes to the torture he has endured. The French soldiers, led by the charismatic Col. Mathieu (Jean Martin), assure their prisoner he has done the right thing. But the emotionally dead gaze in the man's eyes says something to the contrary. As Mathieu leads his men on a raid to find rebel leader Ali La Pointe (Brahim Haggiag), the magnitude of the betrayal that occurred moments before the camera entered the interrogation room becomes painfully clear.

Hiding behind a false wall in Algiers' Muslim Casbah, Ali and his three companions in the Algerian National Liberation Front, or FLN, await their fate. As Mathieu and his men rampage through the apartment concealing them, Ali and his fellow rebels—which include a woman and a young boy—pray for an escape that will never come. As the moment of their impending capture—or death—comes ever closer, Ali reflects on the course of his life leading up to this point.

A communist who fought against the fascists during World War II and a student of Italian neo-realism, Pontecorvo brought both an artistic aesthetic and a political ideology to The Battle of Algiers. Shot in stark black-and-white, Pontecorvo's film bears an uncanny resemblance to a documentary. During its initial release in 1965, the film's distributor added a disclaimer: 'Not one foot of newsreel or documentary film has been used.'

Such a statement might seem merely a hyperbolic marketing stunt, until you see the gritty reality Pontecorvo portrays. From the frenzied panic that follows a series of terrorist bombings to the throngs of Muslim dissidents who take to the streets to oppose French rule, much of The Battle of Algiers appears composed of actual riot footage captured just as the shit was hitting the fan. Pontecorvo made a film of historical propaganda by working closely with the newly liberated Algerian government, as well as Saadi Yacef, the former leader of the FLN, who basically plays himself in the movie. But his roots in neorealism kept the director from crafting a film that paints its characters in absolutes. Instead, Pontecorvo and co-writer Franco Solinas create a world of moral ambiguity, in which the heroes are terrorists who resort to killing innocent civilians to advance their cause, and the villains are French soldiers who also resort to killing innocents to achieve their goals. No one is entirely good or bad, both sides are right and wrong. And while the film and the filmmaker clearly take the side of the FLN, Pontecorvo is careful to give the The Battle of Algiers enough sense of balance that it endure more like a historical document, and less like biased propaganda.

With the current situation in Iraq, and the Pentagon's screening of The Battle of Algiers, much has been made of the film's relevance to current events. Perhaps the most significant theme in that discussion is why the French refused to support military action in Iraq. What they learned during the Algerian conflict, and what is so brilliantly conveyed in this film, is that winning battles is not the same as winning a war.

To that end, The Battle of Algiers does not serve either as a great training film for political revolutionaries or as a helpful tool for understanding how to combat terrorists. Instead, it is a brilliant piece of cinema that offers a cautionary tale about the high cost of violence as a means to an end.
David Walker, The Battle of Algiers - Criterion Collection - DVDtalk

DISC 1: THE BATTLE OF ALGIERS
• New high-definition digital transfer, supervised by cinematographer Marcello Gratti, with restored image and sound, and enhanced for widescreen televisions
• Theatrical and re-release trailers
• Poster gallery

DISC 2: PONTECORVO AND THE FILM
• The Making of The Battle of Algiers: an exclusive new documentary created for this release guided by Pontecorvo biographer Irene Bignardi and featuring interviews with the director himself, cinematographer Marcello Gatti, composer Ennio Morricone, editor Mario Morra, actors Jean Martin and Saadi Yacef, and film critic Tullio Kezich
• The Dictatorship of Truth: a 37-minute documentary narrated by Edward Said about the relationship between Pontecorvo’s politics and filmmaking style
• Five Directors: a discussion about the The Battle of Algiers influence, style, and importance featuring, Spike Lee, Mira Nair, Julian Schnabel, Steven Soderbergh, and Oliver Stone

DISC 3: THE FILM AND HISTORY
• Remembering History: a new documentary fea

Tarihinin en etkili politik filmlerinden biri, Gillo Pontecorvo tarafından Cezayir Savaşı, canlı 1950'lerde işgal Fransız bağımsızlık için fırtınalı Cezayir mücadelede önemli bir yıl yeniden oluşturur. Her iki tarafta Şiddetin dozu artarken, çocuk dolaysız aralığında askerleri ateş, kafeler ve Fransız askerleri kadınların bitki bomba direnişçilerin olacak kırmak için işkenceye çare. Belgesel tarzında Cezayir sokaklarında çekilen film onun terörist saldırıları ve mücadele için kullanılan acımasız yöntemleri ile modern savaş bir vaka çalışmasıdır. Pontecorvo en zoru başarma bugün ilgisi şaşırtıcı vardır.
Fransa'dan bağımsızlık için mücadele Cezayir ile ilgili bu son derece politik film 1966 Venedik Film Festivali'nde 'En İyi Film' ödülünü aldı.
Filmin büyük bölümü nihayet 1957 yılında Fransızlar tarafından yakalanan Ali (Brahim Haggiag), Cezayir Front de Liberation Nationale (FLN) önde gelen üyelerinden, anıları olarak sunulan, flashback içinde çekilir. Üç yıl önce Ali sömürge hükümeti ile ilgili yardımcısı olan Casbah kurtulmak yardımcı olmak için gizli örgüt katıldığı bir küçük hırsız oldu. Film, isyancılar 'mücadele ve yakında bir ulusal ayaklanma olur ne bastırmak için Fransız hükümeti tarafından alınan giderek aşırı tedbirler izler. Flashback sonra, Ali ve FLN liderlerin son öldürüldü, ve film 1962 yılında Cezayir bağımsızlık ilanına yol daha genel bir odak alır. Karmaşık bir gerilla mücadelesinin Müdürü Gillo Pontecorvo bulunuyor dikkatli yeniden yaratma uzun yıllar Fransa'da yasaklanan film var bazı karmaşık sosyal ve siyasi konularda, bir çok partizan görünüm sunuyor. Fransız subay olarak Jean Martin ve Tommaso Neri hariç - - La Battaglia di Algeri Cezayir hükümeti ve tarafından sübvanse edilmiştir için bu bir sürpriz olmamalı döküm de tamamen Cezayir oldu.

Robert Firsching, Rovi
IMDB - Top 250 # 192
Kriter
DVDbeaver
Fransız sömürge makamlarına karşı Cezayir savaşı hakkında bir tarihçi yazılı adlı kitabında 'Barış A Savage War' başlıklı. 'Cezayir Savaşı' Bu esrarengiz başlık birçok yanıtlar sağlar. Bize Cezayir kentine tüm savaş ancak merkezleri göstermeye çalışmaz. Hiçbir belgesel film kullanıldığını başında söyleniyor olsa da gördüğünüz görüntü olarak çok onlara bir sade ve çoğu zaman rahatsız edici gerçeklik olduğuna inanıyorum zaman zaman zor. Bu film o taraf alarak kendini bir siyasi tirad açılmıyor bakımından dikkat çekici Cezayir ve İtalya arasında bir ortak üretim olduğunu göz önüne alındığında. Bunun yerine kamera bizi vahşi yoğunluğu tam ölçekli savaş bireysel gösterilerden spiral olaylara şahit izin tarafsız gözlemci bir tür. Cezayirliler kendi insanları öldürür bomba patlayan hiçbir sorun varken Naziler savaşan Fransız subayları birkaç yıl önce eski düşman moduna dejenere. Kamera hiçbir kahramanlar ya da kötü adamlar ancak karanlık şekillerde insanlık göstermektedir. Bu mükemmel yönü ve sinematografi ile güçlü bir film.
Gerçekten bir tür biridir ve bir kez görülen unutulmayacak asla.
IMDB Hakem,
73 73 kişiler bu yorum yararlı buldu.

Gillo Pontecorvo La Battaglia di Algeri (Cezayir Savaşı) başlıca özelliği onun vahşi özgünlük. Bu Vittorio De Sica (Ayakkabı boyacısı, Bisiklet Hırsızları) ve Roberto Rossellini (Roma, Açık Şehir) en iyi geleneksel neo-realizm bir anıtıdır. La Battaglia di Algeri etkili bir belgesel ile kurmaca film arasındaki çizgiyi bulanıklaştırır böyle hayret verici, vahşi gerçekçilik ile yapılır. Profesyonel ve profesyonel olmayan aktörler kullanarak, ve, inanılmaz, hiç aktüalite filmi görüntüleri, Pontecorvo orta Ellilerin Fransız yönetiminden kendilerini serbest çalışan Cezayir halkının tutku ve hikaye ortaya çıkarır. Orada çarpıcı, unutulmaz dizileri herhangi bir sayı, ve film aynı zamanda (görünüşte Siyah Panterler bir favori filmdi) etrafında ABD isabet devrimci zihniyet için etkili oldu. Bir üslup bağlantısı da 1960, Bonnie ve Clyde, ve bir yıl kendisinden önce bu film, en önemli Amerikan filmlerinden biri arasında yapılabilir.

Brendon Hanley, Rovi
Yaklaşık kırk yıl önce, İtalyan yönetmen Gillo Pontecorvo onun time.The Siyah Panter Partisi'nin en kışkırtıcı, siyasi kışkırtıcı filmlerden biri bir eğitim filmi olarak kullanılan kabul edildi Cezayir Savaşı bulunuyor, Fransız hükümeti yasaklandı ve sinema severler saygı bir başyapıt olarak. Geçen yıl, 2003 yılında, Pentagon Irak'ta isyancı güçler ile başa çıkmak için nasıl değerli ışık tutacağını umuduyla, filmin özel gösterimini ev sahipliği yaptı. Şimdi Cezayir Savaşı, bu çalışma takdir edilebilir Criterion Collection, ve şüphesiz ki bir güzel paketlenmiş ek olarak geri döndü ilgili savundu.

Sonunda Cezayir'deki Fransız sömürge yönetiminin sona yol açacak 1954-1962 devrimi anlatan, Cezayir Savaşı terror.The film terörist savaş ve savaş kasvetli, uzlaşmaz portre bir yakalanan Cezayirli mahkum sorguya Fransız askerleri ile başlar . Adam olacak kırık ve onun yorgun, yırtılmaya çizgili yüz o maruz kaldığı işkence ima edilmiştir. Fransız askerleri, karizmatik Albay Mathieu (Jean Martin) önderliğinde, o doğru olanı yaptı onların esir sağlamak.
Ama adamın gözünde duygusal ölü bakışları aykırı bir şey söylüyor. Mathieu bir baskın üzerine adamları asi lideri Ali La Pointe (Brahim Haggiag), kamera sorgu odasına acı ortaya çıkıyor girmeden önce anlar meydana ihanet büyüklüğünü bulmak yol açar gibi.

Cezayir 'Müslüman Casbah, Ali ve Cezayir Ulusal Kurtuluş Cephesi, veya FLN onun üç arkadaşı bir yanlış duvar arkasına saklanmış, kaderlerini bekliyor. Onları gizlemek daire üzerinden saldırısı Mathieu ve adamları gibi, Ali ve yoldaşı isyancılar-hangi bir kadın ve gelmeyecek bir kaçış için boy-dua bir genç vardır. Anı olarak yaklaşan yakalama-ya da daha yakın ölüm geliyor, Ali bu noktaya giden hayatının seyrine yansıtmaktadır.

Dünya Savaşı sırasında faşistlere karşı savaşan ve İtalyan yeni-gerçekçilik öğrencisi bir komünist, Pontecorvo Cezayir Savaşı için sanatsal bir estetik ve bir siyasi ideoloji hem de getirdi. Tam siyah-beyaz çekim, Pontecorvo filmi bir belgesel olağanüstü bir benzerlik taşımaktadır. 1965 yılında ilk sürümü sırasında, filmin dağıtımcısı reddi ekledi: 'aktüalite filmi ve belgesel film değil bir ayak kullanılmıştır.'

Eğer cesur gerçeği Pontecorvo tasvir görene kadar böyle bir açıklama, sadece bir hiperbolik pazarlama dublör görünebilir. , Fransız yönetimine karşı sokaklara kadar Cezayir Savaşı'nın almak bok fan isabet olduğu gibi çekilen gerçek isyan film oluşan görünür Müslüman muhaliflere throngs terör saldırılarının bir yenisi daha ekleniyor çılgın panik YTL. Pontecorvo yeni kurtarılmış Cezayir hükümeti ile yakın işbirliği, hem de Saadi Yacef temelde filmde kendini oynuyor FLN eski lideri tarafından tarihsel bir propaganda filmi yaptı. Ama neorealism onun kökleri mutlaklar kendi karakter boyalar film işçiliği gelen yönetmen tuttu. Bunun yerine, Pontecorvo ve ortak yazar Franco Solinas hangi kahramanlar kendi neden ilerlemek için masum sivilleri öldürmek için çare teröristler, ve kötü adamlar da amaçlarına ulaşmak için masumları öldürmeye çare Fransız askerleri vardır, ahlaki belirsizlik olduğu bir dünya yaratmak. Hiç kimse her iki doğru ve yanlış, tamamen iyi ya da kötü.
Film ve film yapımcısı açıkça FLN yan alırken Ve Pontecorvo bu tarihi bir belge gibi daha fazla ve önyargılı propaganda gibi daha az tahammül o denge Cezayir yeterli duygusunun Savaşı vermek dikkatlidir.

Mevcut Irak'taki durum ve Cezayir Savaşı'nın Pentagon'un tarama ile çok güncel olaylara filmin alaka yapılmıştır. Belki bu tartışmanın en önemli tema neden Fransız Irak'ta askeri harekat destek için yetki verilmemiştir. Onlar Cezayir çatışma sırasında öğrendi ve ne kadar parlak bu filmde iletilir ne bu savaşlar kazanmış bir savaş kazanan aynı değildir.

Bu amaçla, Cezayir Savaşı siyasi devrimciler için büyük bir eğitim filmi olarak ya da teröristlerle savaşmak için nasıl anlamak için yararlı bir araç olarak da hizmet etmez. Bunun yerine, bir son için bir araç olarak şiddet yüksek maliyeti hakkında uyarıcı bir hikaye sunan sinema parlak bir parçasıdır.

David Walker, Cezayir Savaşı - Criterion Collection - DVDtalk
DİSK 1: Cezayir BATTLE
• Yeni yüksek çözünürlüklü dijital transfer restore görüntü ve ses ile görüntü yönetmeni Marcello Gratti tarafından denetlenir ve geniş ekran televizyonlar için geliştirilmiş
• Tiyatro ve yeniden yayımlanan römorklar
• Poster galeri
DİSK 2: Pontecorvo VE FİLM
Cezayir Savaşı'nın • Yapımı: Pontecorvo biyografi yazarı Irene Bignardi ve yönetmen kendisi, görüntü yönetmeni Marcello Gatti, besteci Ennio Morricone, editör Mario Morra, aktörler Jean Martin ve Saadi Yacef ile featuring görüşme tarafından yönlendirilen bu sürüm için oluşturulan özel bir yeni belgesel, ve film eleştirmeni Tullio Kezich
Hakikat • Diktatörlüğü: Edward tarafından anlatılan bir 37 dakikalık belgesel Pontecorvo politika ve film tarzı arasındaki ilişki hakkında Said
• Beş Yönetmen: Cezayir etkisi Savaşı, stil ve önemini içeren ilgili bir tartışma, Spike Lee, Mira Nair, Julian Schnabel, Steven Soderbergh ve Oliver Stone
DİSK 3: FİLM VE TARİHİ
• Hatırlama Tarih: fea yeni bir belgesel

IMDB - Top 250 #192
Criterion
DVDbeaver

Kaydol: Kayıtlar (Atom)

Murabaha Sendikasyonu 02 May, 2013

Murabaha Sendikasyonu 02 May, 2013
Bank Asya, 28 bankanın oluşturduğu konsorsiyumdan 1 vadeli Murabaha Sendikasyonu temin edilmesine ilişkin sözleşme imzaladı.
Şirketin konuya ilişkin olarak Kap'a yaptığı açıklama şöyle:
Bankamızca, ABC Islamic Bank (E.C.), Barwa Bank, Emirates NBD Capital Limited, National Bank of Abu Dhabi PJSC, Noor Islamic Bank PJSC ve Standard Chartered Bank liderliğinde ve toplamda 16 ülkeden 28 bankanın katılımıyla oluşan konsorsiyumdan 230,5 Milyon ABD Doları ve 115,3 Milyon EURO tutarında 1 yıl vadeli Murabaha Sendikasyonu temin edilmesine ilişkin sözleşme imzalanmıştır.

Her ailenin danışmanı, her evsizin yuvası olacak 05 Mayıs 2013 ANKARA

Her ailenin danışmanı, her evsizin yuvası olacak
05 Mayıs 2013 ANKARA
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, "2023 vizyonunu" belirledi.
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, 2023 yılı hedeflerini belirledi.
Buna göre, her ailenin sosyal destek danışmanı olacak. 18-60 yaş arası "evsizlere" barınma imkanı sağlanacak.
Koruyucu aile hizmeti profesyonelleşecek. Tüm sosyal yaşam alanları engelliler için erişilebilir olacak, çalışabilir durumdaki engellilere daha fazla istihdam sağlanacak.;
Günlük 4,3 dolardan daha az gelirle yaşamak zorunda kimse kalmamasını hedefleyen Bakanlık, destek miktarını da aileyi yoksulluktan kurtaracak oranda belirleyecek.
Bakanlık, kayıtlı çalışanlardan da yoksul durumuna düşenlere yardım elini uzatacak.

“Yapay Kalp” Sosyal Güvenlik Kurumu(SGK) Tarafından Ödenecek 07 03 2012

“Yapay Kalp” Sosyal Güvenlik Kurumu(SGK) Tarafından Ödenecek
07 03 2012

Sağlık Bakanlığı ile Sosyal Güvenlik Kurumu(SGK)’nun anlaşması sonucu yapay kalp paralarının devlet tarafından ödenmesi ölümü bekleyen binlerce hasta için umut oldu. Akdeniz Üniversitesi (AÜ) Hastanesi’nde sadece üç haftada 8 hastaya yapay kalp nakledildi. AÜ Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Ömer Beyazıd, “Atık ölüm, kalp yetmezliği hastalarının kaderi olmaktan çıktı.” dedi.

Başarılı uzuv ve organ nakilleriyle adını duyuran AÜ Hastanesi şimdi de son dönem kalp yetmezliği hastaları için umut haline geldi. Nakil yapan merkezlere yapay kalp için de izin verilmesi üzerine Türkiye’nin birçok yerinden hasta AÜ’yü tercih etmeye başladı. AÜ Rektörü Prof. Dr. İsrafil Kurtcephe, hastanelerinin yaptığı özel işlerle hem Türkiye hem dünyada marka haline geldiğini söyledi. İlk böbrek naklinin yapıldığı 1983’ten bu yana geçen 30 yıllık sürede büyük tecrübe ve deneyim edinen hastanelerinin yüz ve çift kol nakli gibi büyük başarılara imza attığını ifade etti. Kurtcephe, şimdi de son dönem kalp yetmezliği hastaları için umut olduklarını söyledi. Kurtcephe, şöyle konuştu: “Son yapılan kalp nakillerinde Türkiye’nin en başarılı grafiğini çizen hastane haline geldik. AÜ, kalp hastalarına yeni umut oldu. Daha önce kalp hastaları verici çıkana kadar ölümle yüz yüze yaşıyordu. Şimdi o hastalar SGK’nın yeni uygulamasıyla yapay kalp cihazıyla bir şansa kavuştu. Artık onlar ölümle yüz yüze olmaktan çıkıp bu yapay cihazla nakile kadar yaşama şansı yakaladı.”

AÜ Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Ömer Beyazıd ise AÜ Kalp Damar Cerrahisi Servisinde son üç haftada 8 hastaya üçüncü kuşak suni kalp cihazı takıldığını söyledi. Suni kalp cihazı takılan toplam hasta sayısının 12’ye çıktığı bilgisini veren Beyazıd, “Türkiye’nin farklı bölgelerindeki illerden gelen son dönem kalp yetmezliğindeki bu hastalara yoğun bakımda verilen tedaviye rağmen durumlarının düzelmemesi üzerine bu cihazı yerleştirdik. Bu tür cihazlar, kalp nakli hastalarını hayatta tutmak için kullanıldığı gibi kalıcı tedavi olarak da kullanılmaktadır. Kalbin tepe kısmına yerleştirilen 140 gram ağırlığındaki cihaz dakikada 7 litre kanı vücuda pompalıyor. Bir yıl sonra hastaların hayatta kalma oranı yüzde 90’nın üzerinde. Büyük kısmı bekleme listesinde hayatını kaybediyordu. Hastaların hayat kalitesi de oldukça iyi.” şeklinde konuştu.

Yoğun bakımda tedaviye rağmen düzelmeyen bu hastaların yapay kalp naklinin ardından işlerine ve ailelerine dönebildiklerini, aktif ve sağlıklı hayat yaşmaya başladıklarını anlatan Beyazıd, bu hastaların sadece 1,5 kg ağırlığında bel çantası taşımak zorunda olduklarını kaydetti.

Türkiye’de 800 bin kalp yetmezliği hastası bulunduğunu, bunların 3 bininin son dönem hastası olduğunu dile getiren Beyazıd, “Geçen yıl Sağlık Bakanlığı’nın bekleme listesinde kalp bekleyen hasta sayısı 500’dü. Sadece 96 nakil gerçekleştirildi. Yüzde 40’ı bir yıl içinde hayatını kaybetmekte. SGK ve Sağlık Bakanlığı’nın yeni düzenlemesi sayesinde bu hastalara suni kalp cihazı takmak mümkün olmakta. Normal yaşama dönebilmekteler.” ifadesini kullandı. Geçen yıla kadar hastanelerinde 51 kalp nakli yaptıkları bilgisini veren Beyazıd, bu hastalardan birçoğunun normal hayatlarına döndüğünü, ancak hala nakil bekleyen 48 hastaları olduğunu belirtti.

TL'nin uluslararası ödemelerdeki payı artıyor 05 Mayıs 2013 BRÜKSEL

TL'nin uluslararası ödemelerdeki payı artıyor
05 Mayıs 2013 BRÜKSEL
Türk Lirası uluslararası ödemelerde en çok kullanılan 18. para birimi oldu.
İmzalanan ikili anlaşmalarla dış ticarette kullanımı artan Türk lirasının (TL) uluslararası ödemelerdeki payı hızla büyüyor.
Uluslararası havalelerde bankalar arasındaki mesajlaşmayı sağlayan Belçika merkezli Dünya Bankalararası Mali Telekomunikasyon Toplumu'nun (SWIFT) verilerine göre TL, uluslararası ödemelerde en çok kullanılan 20 para birimi arasında bulunuyor.
SWIFT, bu yılın ilk ayında uluslararası ödemelerde yüzde 0,29 payla 19. sırada bulunan TL'nin payının şubatta yüzde 0,32'ye ve mart itibariyle yüzde 0,35'e çıktığı bildirdi.
TL bu dönemde Meksika pezosunu geride bırakarak uluslararası havalelerde 18. sıraya yükseldi.
TL'nin uluslararası ödemelerdeki payı 2012 başında yüzde 0,27 düzeyindeydi.

Azsonra Birazdan Şimdi Biz Türkiye'yiz.